Cinsiyet ve Göç Arasında Eşit Bakım Günü – Küresel “bakım zincirleri” dünya çapında göçmen işçilerin sömürülmesini nasıl sürdürüyor!

Eşit Bakım Günü her yıl 29.02 Şubat'ta kutlanıyor. 01.03 Mart'ta kaçamak ya da kaçamak, bakım ve hemşirelik işinin takdir edilmediğine ve adil dağıtılmadığına dikkat çekiyor. 29 Şubat tesadüfen seçilmedi; takdir kadar ender rastlanan bir durumdur. Unutulmamalıdır ki bakım sadece cinsiyetler arasında adaletsiz bir şekilde dağıtılmıyor, aynı zamanda küresel yoksulluk ekseninde de dağıtılıyor!

Bugün Eşit Bakım Günü'nün hakkını gerçekten vermek istiyorsak, konuya sadece cinsiyet açısından bakmamalı, aynı zamanda göç boyutunu da göz önünde bulundurmalıyız. Uzun zamandır bildiğimiz bir şeyi her yıl tekrarlamak yeterli değil: Kadınlar, ücretsiz bakım işlerine erkeklerden daha fazla zaman harcıyor ve aynı zamanda profesyonel bakım işi sektöründe de devasa bir paya sahip oluyor. Ancak aynı zamanda ihtiyacımız olan şey, bakım işinin küresel göç süreçleriyle bağlantılı olduğu gerçeğinin farkındalığıdır.

“Küresel Kuzey, göçmen bir kadını istihdam etmekten duygusal ve ekonomik açıdan fayda sağlarken, kendisi ne adil ücret alıyor ne de yeterli tanınmayı alıyor. Doğu Avrupa ve Küresel Güney'deki hemşirelik çalışanlarının “ucuz kaynak” olarak görülmesi, bu ülkede eşitlik politikasının kimleri hedef aldığını ve kadın haklarına kimlerin hak kazandığını bir kez daha gösteriyor. DaMigra eV yönetim kurulu sözcüsü Lourdes Martínez'i uyardı

Bakım işinin görünmezliği, örneğin pandemi sırasındaki (tamamen sembolik) alkışlarla kamuoyunda sorunsallaştırıldı; ancak unutulan ve unutulan şey, yükün hangi kısmının göçmen ve mülteci kadınlara ait olduğudur. Bunların oranı özellikle (düşük) ücretli hemşirelik mesleklerinde yüksektir. Bunun sorumlusu, diğer şeylerin yanı sıra, esas itibarıyla sömürgeci sömürüyü sürdüren küresel “bakım zincirleri”dir. Göçmenler varış ülkesinde bakım ve hemşirelik görevlerini üstlenirken kendi çocukları kendi ülkelerinde kalıyor. Orada onlara (kadın) akrabalar, komşular ya da düşük maaşlı çalışanlar bakıyor. Bakım işi duygusal ve ekonomik olarak diğer kadınlara kaydırılıyor.

Bu “bakım zincirlerinin” bir kısmı aynı zamanda varış ülkesinde göçmen işçileri bekleyen sömürücü gerçekliktir. Artan bakım işi talebini karşılamak için Avrupa ve Almanya'ya geliyorlar ve kendilerini güvencesiz çalışma koşullarında buluyorlar. Ekonomik açıdan gelişmiş ülkeler, göçmenlerin emeğiyle kendilerini zenginleştirmekle kalmıyor, aynı zamanda onları değersizleştiriyor. Bakmamız ve odaklanmamız gereken yer burası! Adil ücretler ile iyi ve sağlıklı çalışma koşulları, işgücü göçünde yaşayan kadınlar için de geçerli olmalıdır. Uluslararası Çalışma Örgütü'nün Çalışma Hayatında Şiddetin Ortadan Kaldırılmasına İlişkin 190 Sayılı Sözleşmesi de bunu öngörüyor!

Almanya ve Avrupa'dan “bakım zincirlerini” daha adil hale getirmek ve sömürgeci bağımlılıkların üstesinden gelmek için küresel dayanışma ve net çabalar talep ediyoruz. Buna bakım işinin tanınmasının yanı sıra bakım işi için uluslararası standartlar da dahildir. Bir hatırlatma olarak: Birleşmiş Milletler 8 Gündemi'nin 2030. Hedefi, özellikle geçici göçmen işçiler için işçi haklarının korunmasını ve güvenli bir çalışma ortamını öngörmektedir. Gerçek farklıdır.

DaMigra eV, kadın göçmen örgütlerinin çıkarlarını ve endişelerini temsil eder ve Almanya'da göç ve mülteci deneyimi geçmişi olan kadınların fırsat eşitliğini, eşit katılımını ve eşitliğini savunur. DaMigra, ırkçılık karşıtı feminizm yaklaşımını takip eder.